وقتی که بیایی...

بهار در دستهای توست

و آسمان زمزمه عشق بر لب دارد

دل تا بلندای مناره های محبت

همچون کبوتری سپید

بال می گشاید

فضای آسمان لطیف

و من پر از نوای با تو بودن

انگار نگاه نرگس و یاس جور دیگری ست

بلبل ترانه هستی می سراید

دیگر زمین به خود نمی لرزد

و هق هق شانه هایش

خانه های آجری را نمی لرزاند

با تو انگار جهان

رنگ می بازد از سکوت سرد خستگی

و تبسمت

بهار را به ارمغان می آورد

و تپش قلب ستاره ها

به یاد توست

من پشت پنجره زمان ایستاده ام

و خیره ام به جاده که شاید

چشمهایم با اولین نگاه

آسمانی شود

و قلبم بهاری و سبز

با هر تپش

 آمدن تو را به نظاره می نشیند

و من میدانم که بهار در دستهای توست...